Workshop Hugelen tijdens gemeenschappelijke werkdag 9 november Sweetgrass in de Polder

 

 

De fruitbomen in Sweetgrass in de Polder

Workshop 'Maken van een hugelbed'

Zondag 9 november 
14.00 uur
locatie: buurtmoestuin Sweetgrass in de Polder (naast ns station Diemen Zuid/ Metro Diemen Zuid)
deelname is gratis
aanmelding per mail of telefoon. 
(zo mogelijk zelf spade en/ of snoeischaar meenemen)



Wil je zelf eens proberen een hugelbed te maken?
Le Compostier biedt de mogelijkheid om mee te doen aan de workshop 'Maken van een hugelbed'. In de workshop wordt materiaal verzameld in de moestuin en in de omgeving van de moestuin, om daar vervolgens de hugel mee op te bouwen.




We graven samen de geul, waar het organische materiaal in komt en dekken het geheel af met goede aarde.

De lagen organisch materiaal worden bevochtigd met Actief Beluchtte Compostthee. Dit helpt het bodemleven op gang te komen. Als laatste wordt de groenbemester ingezaaid.






Na de workshop is er warme soep met broodjes.
De soep wordt gemaakt van de geredde groente van het Bijna Waste Geweest Feest, dat Kromkommer organiseert op zaterdag 8 november in Rotterdam.

Deelname aan de workshop is gratis, aanmelding is wel noodzakelijk. 

Hugel: organisch materiaal wordt in lagen in een geul begraven en met aarde bedekt

Lijkt het je leuk mee te werken aan de hugel-slang in onze buurtmoestuin? 
geef je dan op door een mailtje te sturen naar :






 of bel:

Sweetgrass under construction

Vrolijke bedrijvigheid in de polder

Scheppen, met rechte rug!

De afgelopen weken is er weer vrolijk doorgewerkt in onze buurtmoestuin Sweetgrass in de Polder. 

Naast de vele zaden en jonge plantjes die nu in de volle grond staan in de diverse moestuin bedden, komen ook de eerste andere elementen in de tuin.

Zo is er al een verdwaalde tuinkabouter in de tuin beland, welke nu de jonge aubergines bewaakt en daar heel ontspannen van lijkt te worden :)

verhoogde moestuin bedden

In het boek van Sepp Holzer, namelijk "Holzer's Permacultuur",

las ik over zijn techniek van het maken van verhoogde moestuin bedden.

Het maken van een verhoogd bed in de tuin heeft verschillende voordelen.
Doordat het bed niet vlak is, maar bol, is het totale oppervlak, waarop gezaaid, of beplant kan worden, een stuk groter. Je krijgt er dus een grotere tuin door.
Verder creëer je, door het maken van een verhoogd moestuinbed, meerdere micro-klimaten. Bovenop zal het droger zijn, dan onderaan, een deel van het bed zal meer schaduw krijgen dan een ander, enz.

De verhoogde bedden, helpen erbij de invloed van de wind te beperken. Door meerdere verhoogde bedden te maken, en deze op strategische wijze in de tuin te situeren, kun je voorkomen, dat er windtunnels onstaan in de tuin, en zo uitdrogen van de grond en stormschade beperken.

Een ander voordeel van het maken van verhoogde bedden, is het gebruik van organisch tuin afval als vulling in de bedden. Dood hout en gras wordt onderin het bed begraven. Dit organisch materiaal zal langzaam (bij dik en hard materiaal), of sneller (bijvoorbeeld houtsnippers) vergaan en zo als voeding dienen voor de planten in en op het moestuinbed.



In de buurtmoestuin Sweetgrass in de Polder had ik een stukje grond vrijgemaakt van gras om een extra bed te maken. Door het verwijderen van de graszoden was de grond wat laag komen te liggen en ik had niet direct extra grond voorhanden om het op te hogen.

Ik herinnerde mij het stuk over de verhoogde moestuin bedden in het boek van Sepp Holzer (een aanrader voor iedereen, ook als je niet wilt tuinieren) en heb het moestuinbed vervolgens met gebruik van zijn techniek ingericht.

Enige tijd terug had ik al eens wat boomstammetjes naar de tuin gesleept. Die zouden nog wel van pas komen. Echter, enkele kinderen uit de buurt hadden de stammen in het water gegooid, en ik had nog niet de geest gehad ze er weer uit te vissen.
De boomstammetjes hebben zo best lang in het water gelegen en hebben veel vocht kunnen opnemen.

stammetjes, takken en riet onderin het verhoogde bed

Ik herinnerde mij de stammetjes en heb ze uit het water gevist, om ze vervolgens in de geul te leggen, die ik op de plek van het moestuinbed gegraven had.
Over de boomstammen heen heb ik vervolgens de berg takken gelegd, die nog op een hoop lagen in de hoek van de buurtmoestuin, een rest van het snoeiwerk van een maand geleden.

Samen met wat riet en droog gras werd zo een goede stapel dood hout en ander droog materiaal (onder andere dorre bladeren uit een nabijgelegen parkje) bij elkaar gelegd.

Hier overheen kwam een laag van graszoden. De stukken gras, die we op verschillende plekken in de buurtmoestuin hebben weggehaald en die op een hoop in de tuin lagen te wachten op een nieuwe bestemming. De graszoden, met het gras naar beneden dekken het dode materiaal helemaal af.
Zo kon veel van het tuinafval gerecyceld worden in dit nieuwe moestuinbed.

daarover oude bladeren en de omgekeerde graszoden

Voordat ik de goede aarde (waar al compost aan toegevoegd werd) over de hoop heen deed, heb ik eerst nog wat extra kruiwagens vol armere aarde toegevoegd.

Dit kwam uit een gat, dat gegraven wordt om een compost plek te maken met palets, in andere hoek van de moestuin.
De grond kwam hier goed van pas en, ook al is deze niet erg rijk aan voeding, kan wel voor wat extra volume zorgen in het verhoogde bed.
Het geheel heb ik goed nat gemaakt met water uit de sloot, die langs de moestuin loopt. Dit water is ook al vol met leven en zal het verteringsproces in het dode materiaal op gang helpen.

Over deze armere grond heb ik de goede grond gestrooid. Waarna het geheel nog een keer besproeid is met een actief beluchtte compostthee, die ik maakte met gebruik van de 'oerbacterie' van Piet en Frodo. Dit ook om het organische leven in de grond van dit verhoogde moestuinbed een 'boost' te geven.

Het verhoogde bed, klaar om in te zaaien.

Van een buurvrouw kreeg ik een stek van haar vijgenboom. Haar moeder, een oude Marokkaanse vrouw had haar verteld de stek voor zes dagen te laten weken in water, zo zou de stek een kans hebben aan te slaan in de grond van de moestuin.

Het verhoogde bed, leek mij een mooie plaats voor deze vijgenboom. De plaats krijgt veel zon en het materiaal in het bed zal het vocht goed vasthouden en beschikbaar houden voor de wortels van de Vijg.

vijgenboom met flessen'mulching'

Ergens op het internet, had ik eerder gelezen over iemand die een verhoogd moestuin bed had gemaakt, waarbij de wand opgebouwd werd uit lege wijnflessen. Dit hielp om de bodem binnenin warm te houden.
Tijdens een cursus dag van de Permacultuur opleiding van PUUR Permacultuur, waarbij het onderwerp 'mulching' aan bod kwam, kreeg ik het idee, om lege flessen te gebruiken om de bodem mee te 'bedekken'. De omgekeerde flessen zouden warmte de bodem in leiden en daarin vasthouden.
Om de vijgenboom warme voeten te geven heb ik daarom een aantal flessen naast de boom 'geplant'.
Hopelijk helpt het de boom goed te groeien.

De boom ziet er nu nog wat triest uit, maar ik denk dat deze het wel gaat doen, er lijkt al nieuw blad aan te komen.

Dier en mens komen naar de buurtmoestuin

 

 

De buurtmoestuin trekt mens en dier naar zich toe.

Afgelopen zaterdag waren we aan het werk in de buurtmoestuin. Met weer twee nieuwe deelnemers erbij begint ook de groep nu goed te groeien.

Wij heten Marjolijn en Sylvia hartelijk welkom in de moestuin!

Terwijl wij aan het kijken waren wat we de komende tijd kunnen doen in de tuin, kwam een buurvrouw met haar zoontje met een glazen potje de tuin in.
Nieuwsgierig als wij waren, wilden wij graag zien wat er in het potje zat. En de kleine jongen toonde het trots.

De moeder had een dag ervoor een salamandertje gevonden, op de straat bij het NS station. En omdat het nauwelijks bewoog, zo vertelde zij, had ze het meegenomen naar huis.


Nu kon het diertje worden vrijgelaten bij de waterkant.
(foto's door Marjolijn)

crocussen in de bomen

Hutten bouwen

Ook de kinderen uit de buurt hebben de tuin weer ontdekt.

De wilgentenen die naar de tuin gesleept waren om een wilgenhek te maken, zijn door ze 'ingepikt' en zijn bouwmateriaal geworden voor al menige hut.

Er wordt druk samengespeeld en de bomen en struiken aan de rand van de tuin werden mooi versierd met geplukte crocussen uit het veld.

Er wordt gepicknickt en geluierd.
Fijn dat de tuin bevolkt wordt.

Nu de planten nog

De zaaibedden zijn nu nog leeg, maar dat duurt niet lang meer.

Om zoveel mogelijk te gebruiken wat voorhanden is, en daarbij afval zo mogelijk te recyclen, hebben we zelf de kweekbakken gemaakt. De zaadjes zijn geplant en de kweekbakken staan onder het glas.
De eerste kiemen steken de 'kop' al boven de grond.

Nog even geduld. En dan mogen de planten in de volle grond.

kweekbakjes van oude krant, in plastic verpakking van koekjes

zaadjes en kiemen

 

Het eerste zaad gaat de grond in.

Lucia en Peter zijn de eersten die met het voorkiemen zijn begonnen.
De zaden netjes in kweekbakken; gebruikte eierdozen met een plastic folie eroverheen gespannen. 
 

Hommels krijgen ook een plaatsje bij Sweetgrass

 

 

 De Hommels,

zijn al weer aan het vliegen. Zo mooi vind ik ze. Zo lief.

Nu hoorde ik op de cursus bij Ilovebeeing dat de hommel niet altijd een goede plek vindt om een nest te maken. De koninginnen kunnen wel wat hulp gebruiken. Stads-imker Geert liet een filmpje zien waarin getoond werd hoe zelf een kastje te maken voor de hommels.
Zo gezien, zo gemaakt.

Bij de plaatselijke slijterij, Bien-ici  in winkelcentrum 't Kruidenhof, was de eigenaar zo vriendelijk twee houten wijndozen cadeau te geven. Deze heb ik gebruikt om twee hommelkasten te maken voor in onze buurtmoestuin.

De hommelkast heeft een ronde ingang aan een van de korte zijden, waarachter een voorkamer, met weer een ronde doorgang naar de nest ruimte.
De voorkamer dient als extra verdedigingslinie, eventuele indringers worden hier aangevallen en de hommels zullen trachten de indringer(s) weer naar buiten te werken.

In de grote ruimte heb ik wat watten en pluis gelegd. En later ook wat hondenhaar (van onze hond), aangezien ik dat las in een tip van een jongen die uiteindelijk wel een hommel-koningin wist te behuizen in zijn nest kast.

Het is namelijk niet zo makkelijk een hommel in de kast te krijgen. De dames zijn wel kieskeurig.
De witte voorkant met gele cirkel zou, zo vertelt men ook op de site tuinadvies, zou de dames moeten helpen de kast te vinden.

In de zijkant zijn twee kleinere gaten gemaakt voor ventilatie. De gaten heb ik met gaas afgedekt, zodat er geen insecten in kunnen komen.

In de moestuin heb ik twee mooie plaatsen gevonden, uit de loop en een beetje beschut. Met zon op de ingang in de morgen, maar met genoeg schaduw van planten eromheen.

Ik hoop dat de hommels de kasten vinden en dat ze bevallen. Zodat ze kunnen helpen de bloesems te bestuiven van de fruitbomen in onze bescheiden fruitboomgaard.

hommelkast onder de bramen

Grond klaar om te zaaien

Gemeente Diemen helpt Sweetgrass in de Polder grote stap vooruit

Afgelopen dinsdag werd met een frees de grond geopend en een flinke laag compost door de grond gemengd.

Nu liggen er 4 bedden klaar om mee te beginnen in onze buurtmoestuin.

De gemeente Diemen heeft dat voor ons geregeld. En daarvoor onze dank!

Het scheelt een heleboel werk en zo kunnen we ons op andere dingen richten.

Het leven in de grond

Het gaat wel snel zo natuurlijk, maar er is ook een nadeel aan het bewerken van de grond met dergelijke apparatuur.

Doordat de machine alles door elkaar heeft gemengd is de bodemstructuur kapot gemaakt en het bodem leven dat onder het gras leefde zal ernstig verstoord zijn.

De structuur, samenstelling van bodem en alle levende organismen in de grond zijn belangrijk voor een gezonde bodem.
Bij een gezonde bodem worden vocht en voeding bewaard op de plaats waar de wortels ze kunnen bereiken.

Workshop Fruitbomen snoeien bij Sweetgrass in de Polder

 

 

Snoeien voor betere groei en rijp fruit

Peter geeft uitleg

Afgelopen zaterdag was het zo ver. Het eerste echte werk kon gedaan worden in de buurtmoestuin in Diemen Zuid.
De (nog jonge) fruitbomen zijn vorig jaar niet gesnoeid en daardoor enigsinds verwilderd.

Peter heeft er gelukkig een goede kijk op, en heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt, om de rest van de - nog bescheiden - groep in te wijden in de beginselen van de fruit-snoei-kunsten.

Het weer hielp reuze mee en zo werd het een zeer geslaagde dag.

De kinderen helpen mee

Bij het snoeien worden de kruisende takken weggeknipt om te voorkomen dat ze elkaar beschadigen. Beschadigingen kunnen dan leiden tot ziektes, wat uiteindelijk de gehele boom kan doen sterven.

Nog even de theorie erbij

Verder hebben we de takken die naar binnen groeien verwijderd, deze zouden minder licht krijgen, waardoor de kans op volgroeid fruit minder wordt.
Beter is dan, de boom zijn energie te laten geven aan de takken die naar buiten groeien.








Enkele van de fruitbomen zijn al begonnen bloesemknoppen te maken. Ze komen al vroeg in bloei dit jaar.
Nu hopen dat er niet nog een late vorst periode komt. De vorst kan de reeds geopende bloesems beschadigen.

Nachtvorst

De spiegels rond de boom worden vrijgemaakt

Op een blog over fruitbomen, inheems- en uitheems fruit kwam ik de volgende tip tegen: de boomspiegel (een cirkel open grond rond de boomstam) van de fruitbomen vrijmaken van onkruid en afval en de zwarte grond gesloten houden. Als de grond erg droog is wat bevochtigen.

De zwarte, vochtige grond geeft warmte af in de nacht. Als de temperatuur te laag wordt, kan dit net genoeg zijn om de reeds geopende bloesems te beschermen tegen de kou.


Nu hopen dat we het allemaal goed hebben gedaan en we later van het jaar een fijne oogst te delen hebben van heerlijk biologisch fruit.

Smeerwortel, haalt het beste uit de bodem in je tuin boven.

Smeerwortel in bloei, foto van de 'voedselencyclopedie'

Smeerwortel, 

en waarom deze plant zo geliefd is.

Van meerdere kanten heb ik gehoord dat de plant smeerwortel een hele nuttige plant is om in de tuin op te nemen.

Nu kreeg ik net het onderstaande filmpje door gestuurd en het leek mij daarom een goed idee er een bericht over te schrijven.

Nieuw Nederland, nu met Sweetgrass in de Polder !

Sweetgrass in de Polder op de kaart van Nieuw Nederland

Fruitbomen bij ons in de tuin

Appelbomen, perenbomen en 2 notenbomen

fruitbomen snoeien

Zo mooi is de kastanje in de tuin nog niet, maar over een aantal jaren staat onze Tamme er misschien net zo mooi bij

Een mooi aantal fruitbomen en een walnotenboom en een tamme kastanje sieren op dit moment de buurtmoestuin.

Vooralsnog zijn dit de enige plantenbewoners van de tuin. Nog jong, maar vol goede wil, en hopelijk binnenkort mooi in bloei.

Voordat het zover is, moeten de diverse fruitbomen nog wel gesnoeid worden. Om er voor te zorgen dat ze vrucht kunnen gaan dragen en het fruit genoeg  zonlicht krijgt.

Peter heeft de bomen onder zijn groene vleugels genomen en gaat de rest van het team a.s. zaterdag de fijne kneepjes van het 'fruitbomen-snoeien' bij brengen.

Het eerste 'echte' tuinieren gaat beginnen.

De fruitbomen van Sweetgrass in de Polder

De gemeente Diemen heeft enkele jaren terug de fruitbomen geplant op de plaats waar vroeger een klein woonwagenkamp was. Er is een ruim aantal verschillende appelbomen en perenbomen geplant.
Er is toen gezocht naar de 'oude rassen', om die weer in ere te herstellen.

Dit zijn de types fruitbomen die op dit moment groeien in de tuin:

Malus Domestica - "Jaques Lebel"
bloeitijd: maart-mei

Malus Domestica - "Gravensteiner"
bloeitijd: maart-mei

Malus Domestica -  "Notarisappel"
bloeitijd: april-mei

Malus Domestica - "Rode Boscoop"
bloeitijd: maart-mei

Pyrus Calleryana - "Zoete Brederode"
bloeitijd: maart-april

Pyrus Calleryana - "Winterrietpeer"
bloeitijd: maart-april

Pyrus Calleryana - "Beurre Alexandri Lucas"
bloeitijd: mei

Pyrus Calleryana - "Kruidenierspeer"
bloeitijd: april

 
De volgende notenbomen staan in de tuin:

Juglas Regina - Walnoot
bloeitijd: mei-juni

Castanea Sativa - Tamme Kastanje
bloeitijd: mei - juni

Bessen groeien rondom de moestuin

En verder zijn er ook enkele soorten bessenstruiken te vinden in en rondom de gemeenschappelijke moestuin:

Lonicera Caerulea - "Edulis" Zoete honingbes
bloeitijd: maart

Ribes Rubrum - Zure rode bes
bloeitijd: april-mei

Ribes Uva Crispa - kruisbes
bloeitijd: mei-juli

Sweetgrass nu ook op facebook

Sweetgrass in de Polder heeft nu ook een eigen facebook pagina!

 

 

'Like' ons en blijf op de hoogte :)

nieuwe stekken van planten krijgen goede start met extra vermicompost

Wormencompost bij jonge stekken

Vorige week wilde ik wat peterselie plukken uit de voortuin, om bij de champignons te doen, die ik aan het bakken was.
Maar omdat ik maar een hand kon gebruiken, lukte het niet goed, om de steeltjes af te breken en trok ik per ongeluk enkele delen van onze peterselie plant uit de grond.

De takjes kwamen met wortel en al uit de grond.
Die heb ik dus niet meer fijngehakt voor in de pan, maar in een potje gedaan met aarde en wat extra compost uit de wormenbak.

wormencompost, met nog een enkele wormen

De compost wordt goed gemengd door de aarde. Er zit nog een enkele achtergebleven worm in en ook zullen er wel enkele eitjes meekomen. De wormen gaan vrolijk verder met hun goede werk, ook in de kleine pot.


De wormencompost, zit vol met de waardevolle wormcastings, is goed voor de jonge plant en bevordert de groei. De compost zit vol humus en helpt het vocht vast te houden en de waardevolle voedingsstoffen langzaam vrij te geven, zodat ze beschikbaar worden voor de jonge plant.


 

peterselie voor onze urban farm

Deze peterselie gaat goed.
Een eerste kweek voor de nieuwe buurtmoestuin.

Zo kunnen de buren over enige tijd wat peterselie komen plukken bij ons in de tuin, voor het avondmaal.

Is wormen compost werkelijk zo goed voor de planten in mijn moestuin?

Tarwegras kweken

Al enige tijd kweek ik thuis in de vensterbank tarwegras. Dat doe ik om daar het vitamine-rijke tarwegrassap uit te persen en te drinken.

tarwegras in de vensterbank

In een aantal artikelen op het internet, las ik dat het bevorderlijk is voor de groei van het tarwegras om het te bemesten met wormenthee (het vocht uit de wormen compostbak).
En aangezien ik zelf een wormenbak gebouwd had, ben ik dat gaan gebruiken.
Maar is het ook echt zo? Vroeg ik mij af.

Om hier achter te komen ben ik met een kleine proef begonnen.

Vandaag, bij het oogsten van het tarwegras, aan het einde van de proefperiode, was ik toch wel erg verrast over het grote verschil tussen de drie bakken uit de test (bemest met wormen compost, met bokashi juice en zonder bemesting).


(lees meer over de proef)

Het tarwegras, uit mijn proef, dat ik bemeste met wormenthee (1:100 met water verdund), groeide velen malen sneller, dan het tarwe dat alleen water kreeg.

Testen in de moestuin 

 

Ik kan haast niet wachten, te beginnen met de bedden in de nieuwe moestuin in te richten met planten en zaailingen. En dan hier ook een test te maken, waarbij weer wordt gekeken wat het effect van de wormenthee, de bokashi en eventueel gebruik van diverse technieken van gemengde teelt hebben op de planten en de oogst van groente, fruit en bloemen.


n.b. de proef die ik heb gedaan heeft geen wetenschappelijke waarde en is geheel voor mijn eigen interesse gedaan.

R.Snijder

We mogen van start !

 

Hoera ! 

Het ja-woord is gegeven. 

Sweetgrass in de Polder mag van start.

 

Vanavond met de groep initiatiefnemers voor de buurtmoestuin bij de gemeente Diemen op de koffie geweest. Het werd een prettig gesprek en er werd ook veel helder over hoe we met de tuin van start kunnen gaan.

We krijgen ruime ondersteuning vanuit de gemeente, zodat de basis van de tuin, de bedden, verijking van de grond en de omheining geregeld zijn.

De ivn beheerd de tuin officieel, Sweetgrass in de Polder wordt een werkgroep die valt onder de ivn-Amsterdam.

Nu kunnen we aan de slag, om de eerste zaden te laten ontkiemen en de overige materialen voor de tuin bij elkaar te gaan zoeken.

Het wordt een heerlijke tuin, met fruitbomen, groenten, kruiden en bloemen. Met ruimte voor mens, dier en plant om samen te groeien.

Schetsontwerp voor de buurtmoestuin Sweetgrass in de Polder

Zaden voor de buurtmoestuin

Biologische zaden voor de moestuin

Het is nog niet zover dat we al kunnen gaan zaaien, maar de eerste zaden hebben we al in huis. Deze zaden zijn gekocht, maar hopelijk kunnen we spoedig ook gaan deelnemen aan het ruilen van zaden.
Een van de dingen, waar wij graag aan bijdragen, is het in ere herstellen van oude gewassen.
Daar willen we ons in verdiepen en zaden en stekken van vinden.

Vruchtbare grond voor de moestuin maken we zelf

 

Wormen draaien proef bij de buren thuis

 

 

stapelbak met compost en bedding

De oprichters van de nieuwe moestuin in Diemen Zuid, Sweetgrass in de Polder, gaan de wormenbak thuis uitproberen. Ze hebben een simpel stapelbak-systeem meegekregen, met een flinke hand wormen en compost en genoeg bedding, zodat de wormen zich kunnen gaan nestelen in deze nieuwe vermicompost bakken.

Wordt een leuk experiment, want uiteindelijk is het idee, dat meerdere bewoners uit de wijk gaan meedoen en zo thuis compost maken voor de buurtmoestuin.

Dit is de tuin zoals die nu nog is

Sweetgrass in de Polder, nu nog een fruitboomgaard.

 

 

 

 maar hopelijk snel ook een moestuin.

kinderen tekenen de moestuin

De kinderen uit de buurt geven hun kijk op wat de tuin zou kunnen worden

 

 

 tekeningen van Sole, 8 jaar

meer tekeningen...

Nieuwe grond voor de tuin maken we zelf

De compostbakken maken hun entree in de nieuwe tuin.

Trots in het zonnetje staan ze te wachten om gevuld te worden en overheerlijke compost te maken voor de nieuwe planten van de tuin.

 Kom maar op met je organisch afval Polderland!

De bak heeft zijn eerste inwoners. Een handjevol wormen en andere kleine compost-helpers. Deze zullen aan de slag gaan met het afval dat wij ze geven en er heerlijke schone grond van maken voor de nieuwe tuin.

Het Sweetgrass in de Polder scheppingsverhaal

Sky Woman, aquarel door Dawn Dark Mountain

"In the beginning there was the Skyworld.

She fell like a maple seed, pirouetting on an autumn breeze. A column of light streamed from a hole in the Skyworld, marking her path where only darkness had been before. It took her a long time to fall. In fear, or maybe hope, she clutched a bundle tightly in her hand.

Hurtling downward, she saw only dark water below. But in that emptiness there were many eyes gazing up at the sudden shaft of light. They saw there a small object, a mere dust mote in the beam. As it grew closer, they could see that it was a woman, arms outstretched, long black hair billowing behind as she spiraled toward them.

The geese nodded at one another and rose together from the water in a wave of goose music. She felt the beat of their wings as they flew beneath to break her fall. Far from the only home she'd ever known, she caught her breath at the warm embrace of soft feathers as they gently carried her downward. And so it began.

The geese could not hold the woman above the water for much longer, so they called a council to decide what to do. Resting on their wings, she saw them all gather: loons, otters, swans, beavers, fish of all kinds. A great turtle floated in their midst and offered his back for her to rest upon. Gratefully, she stepped from the goose wings onto the dome of his shell. The others understood that she needed land for her home and discussed how they might server her need. The deep divers among them had heard of mud at the bottom of the water and agreed to go find some.

Loon dove first, but the distance was too far and after a long while he surfaced with nothing to show for his efforts. One by one, the otter animals offers to help - Otter, Beaver, Sturgeon - but the depth, the darkness, and the pressures were too great for even the strongest of swimmers. They returned gasping for air with their heads ringing. Some did not return at all. Soon only little Muskrat was left, the weakest diver of all. He volunteered to go while the others looked on doubtfully. His small legs flailed as he worked his way downward and he was gone a very long time.

They waited and waited for him to return, fearing the worst for their relative, and, before long, a stream of bubbles rose with the small, limp body of the muskrat. He had given his life to aid this helpless human. But then the others noticed that his paw was tightly clenched and, when they opened it, there was a small handful of mud. Turtle said, "Here, put it on my back and I will hold it."

Skywoman bent and spread the mud with her hands across the shell of the turtle. Moved by the extraordinary gifts of the animals, she sang in thanksgiving and then began to dance, her feet caressing the earth. The land grew and grew as she danced her thanks, from the dab of mud on Turtle's back until the whole earth was made. Not by Skywoman alone, but from the alchemy of all the animals' gifts coupled with her deep gratitude. Together they formed what we know today as Turtle Island, our home.

Like any good guest, Skywoman had not come empty-handed. The bundle was still clutched in her hand. When she toppled from the hole in the Skyworld she had reached out to grab onto the Tree of Life that grew there. In her grasp were branches - fruits and seeds of all kinds of plants. These she scattered onto the new ground and carefully tended each one until the world turned from brown to green. Sunlight streamed through the hold from the Skyworld, allowing the seeds to flourish. Wild grasses, flowers, trees, and medicines spread everywhere. And now that the animals, too, had plenty to eat, many came to live with her on Turtle Island.


Our stories say that of all the plants, wiingaashk, or sweetgrass, was the very first to grow on the earth, its fragrance a sweet memory of Skywoman's hand. Accordingly, it is honoured as one of the four sacred plants of my people. Breathe in its scent and you start to remember things you didn't know you'd forgotten. Our elders say that ceremonies are the way we "remember to remember", and so sweetgrass is a powerful ceremonial plant cherished by many indigenous nations. It is also used to make beautiful baskets. Both medicine and a relative, its value is both material and spiritual.

There is such tenderness in braiding the hair of someone you love. Kindness and something more flow between the braider and the braided, the two connected by the cord of the plait. Wiingaashk waves in strands, long and shining like a women's freshly washed hair. And so we say it is the flowing hair of Mother Earth. When we braid sweetgrass, we are braiding the hair of Mother Earth, showing her our loving intention, our care for her beauty and well-being, in gratitude for all she has given us. Children hearing the Skywoman story from birth know in their bones the responsibility that flows between humans and the earth."

Het scheppingsverhaal van de Native American Anishinabekwe (Iroquois), verteld door Robin Wall Kimmerer in Braiding Sweetgrass (2013, Milkweed Editions)


Toen wij voor het eerst bij elkaar kwamen en wilden vastleggen wat we met de moestuin in Diemen-Zuid willen bereiken (naast het verbouwen van groenten en fruit voor eigen gebruik), was een van de belangrijkste doelstellingen voor ons het herstellen en versterken van de verbinding tussen mens en natuur.

Kinderen doen niets liever dan met hun handen wroeten in zand en aarde en verwonderen zich over elk grasje dat groeit en elk beestje dat kruipt. Voor veel mensen zijn deze band met Moeder Aarde en die verwondering in de loop der tijd verloren gegaan. Met de tuin willen wij niet alleen onszelf maar ook anderen helpen de band met de natuur te herstellen en te versterken.

Sweetgrass staat symbool voor de liefdevolle band tussen mens en aarde. Omdat wij aan de Polderland in Diemen wonen en de tuin ook gewoon in de Hollandse polder ligt, leek de naam "Sweetgrass in de polder" ons voordehandliggend. En zo geschiedde :-)


Een lieve groet van Iris en Rowin.